Digital Youth Forum
W piątek 11.12.2020r. uczniowie naszego liceum uczestniczyli w Digital Youth Forum, czyli w imprezie poświęconej edukacji w zakresie bezpiecznego, kreatywnego i pozytywnego korzystania z Internetu oraz nowych technologii. Wydarzenie było transmitowane na żywo na stronie www.digitalyouth.pl. Program wydarzenia zawierał transmisję wystąpień, krótkie przerwy na konsultacje na platformie edukacyjnej Teams oraz dłuższe w ramach odpoczynku lub spożycia posiłku. Warto wspomnieć, że zajęcia zostały przystosowane dla młodzieży niesłyszącej. Otwarcie DYF 2020 nastąpiło o godzinie 9:00. Program prowadziła dziennikarka Justyna Suchecka, która na bieżąco informowała o kolejnych wystąpieniach i przerwach.
Jako pierwszy wystąpił Maciej Budzich (tzw. ,,bloger dekady”). Tłumaczył jak dobrze opowiadać historię w mediach społecznościowych, co często łączy się z reklamą, więc także opisywał elementy dobrej historii (np. humor, emocje, szok, wiedza). Prostym przykładem sprawił, że wielu uczestników zapamięta ile pomieszczeń ma Pałac Kultury w Warszawie- 3288. W jaki sposób? Oczywiście opowiedział historię: wyobraźcie sobie, że w tym budynku rodzi się dziecko. Każdego dnia zmienia pomieszczenie. Gdyby ta historia była prawdziwa, to dziecko wyszłoby z Pałacu Kultury w wieku 9 lat. Zachęcał również do ćwiczenia umiejętności opowiadania poprzez nagrywanie podcastów.
Następnie na ekranach pojawił się Paweł Panawa, który od lat jest związany z branżą reklamową. Prowadzi on konto na Instagramie - Instagram Stories School. Zaprezentował, jak w ciekawym stylu prowadzić konto na tym portalu społecznościowym- pokazał wiele ciekawych pomysłów na edytowanie zdjęć, zmienianie czcionek oraz zachęcił do ćwiczeń, zaznaczając, że wszystkie elementy opisane w jego prezentacji wystarczą, aby pracować np. na Facebooku.
Trzeci z kolei był Jan Modrzyński. Jego prezentacja pt. ,,Czarna magia w czasach baniek informacyjnych, czyli jak okiełznać ocean informacji” opowiadała o fałszywym dylemacie, fałszywej powszechności, przedwczesnej generalizacji oraz o bańkach informacyjnych. Modrzyński tłumaczył jak zrozumieć innych oraz jak otworzyć się na inne poglądy niż nasze osobiste. Oprócz tego nauczył rozróżniania informacji prawdziwych od fałszywych, radzenia sobie z natłokiem informacji, obrony przed manipulacją i bycia świadomym obywatelem. Pod koniec prezentacji padły słowa w języku łacińskim: ,,Argumentum ad hominem”, co znaczy t- ,,argument do człowieka”.
Kolejne wystąpienie było prowadzone przez dwie studentki: Angelikę Friedrich i Agnieszkę Bartoszewską. Dziewczyny stworzyły organizację ,,Nastoletni azyl”, aby m.in. inspirować ludzi do życia
i dbania o swoje zdrowie psychiczne. Głównie była mowa o kryzysie nastolatków w czasie pandemii, która naruszyła ich poczucie bezpieczeństwa. Studentki wyjaśniały, że jest w porządku to, że czujemy się czasem źle oraz zapewniły, że żadna choroba lub zaburzenie nie definiuje człowieka. Wskazały także
w jaki sposób można odzyskać wpływ na swoje życie:
1. Bądź tu i teraz.
2. Twórz filary stałości.
3. Brak informacji to dobra informacja.
4. Stwórz sieć wsparcia na ,,czarną godzinę”.
Jako piąty wystąpił Przemysław Staroń, którego hasłem przewodnim była ,,Akcja akceptacja”, czyli akceptowanie drugiego człowieka takim, jakim jest. Na początku wyjaśnił różnicę pomiędzy słowami akceptacja (przyjmowanie do wiadomości) i aprobata (zgadzanie się). Zaznaczał, że pokochanie siebie i zauważanie własnych słabości jest niezwykle ważne. Za pomocą różnych przedmiotów znajdujących się w jego domu tłumaczył ważny tytułowy temat.
Następna prezentacja należała do Fundacji Porta reprezentowanej przez polsko-nigeryjską rodzinę. Jej głównym mottem było hasło: ,,Nie śmieć w necie- czyli jak tworzyć świat bez hejtu”. Rodzina przedstawiła problem jaki dotyka osoby o innym odcieniu skóry np. wyśmiewanie w szkole, brak akceptacji i tolerancji. Uświadomili też o tym, że Polska jest drugim krajem w Europie pod względem samobójstw wśród młodzieży. Dali także klika rad, aby poprawić obecny stan rzeczy:
- Trzeba mówić o swoich problemach i szukać pomocy.
- Należy być przykładem.
- Warto stawać w obronie słabszych.
Ojciec rodziny ujmująco zakończył prezentację słowami: ,,Miłość jest najważniejsza”.
Siódma wyszła na scenę Emilia Kaczmarek, która rozpoczęła swoją działalność poprzez tworzenie kampanii. Gdy spotkała się z większym odzewem postanowiła stworzyć kampanię ,,Akcja menstruacja”, która ma na celu zbieranie pieniędzy przez Internet na odpowiednie środki higieny dla kobiet potrzebujących. Dziewczyna zachęca do działania w sieci i przedstawia, w jaki sposób można zacząć. Tłumaczyła, że fundację można stworzyć wtedy, gdy ma się ideę i społeczność, która popierałaby ją. Według niej nie powinniśmy rozwiązywać każdego problemu, a ten, którym się ekscytujemy oraz ten związany z czymś bliskim naszemu sercu. Nie można zapomnieć także o ciągłym szlifowaniu swojej cierpliwości, wytrwałości i autentyczności. Ta prezentacja przekonuje, że w społeczności leży duża siła, której właściwe wykorzystanie może pomóc potrzebującym.
Kolejne wystąpienie dotyczyło problemów ekologicznych, głównie globalnego ocieplenia- ,,Sucho wszędzie, głucho wszędzie. Co to będzie? Co to będzie?”. Jarek Brodecki pogłębiał naszą świadomość
o nowych warunkach pogodowych, które miałyby przyczynić się do światowego kryzysu. Mogłoby to również wywołać nowe choroby. Chłopak wskazał na ogromną rolę nauki obywatelskiej i deklarował, że każdy może zostać naukowcem.
Ostatnim z kolei wystąpieniem był wywiad i krótki koncert młodej artystki Aniki Dąbrowskiej, podczas którego zaśpiewała piosenki pt. ,,Sitowie” i ,,Małe Skrzydła”. W wywiadzie piosenkarka wskazała kilka ważnych porad:
- Robić to, co się kocha, być sobą.
- Być zadowolonym z siebie.
- Nie przejmować się zdaniem innych.
Po wszystkich występach Digital Youth Forum zakończyło się o godzinie 14:00.
Każde z zaprezentowanych wystąpień niesie za sobą użyteczną wiedzę z różnych dziedzin, np. przyrody, psychologii, reklamy. Śmiało można stwierdzić, że tematy zawarte w programie są jak najbardziej aktualne i wszyscy mogli znaleźć coś dla siebie. Co więcej, forma zajęć z pewnością jest przyjemna dla uczniów, ponieważ ich świat tworzy głównie Internet. Na pozytywny odbiór mógł także wpłynąć sposób wypowiadania się prowadzącej i uczestników DYF, który nie był stricte naukowy, a bliższy codzienności młodych ludzi, co sprawiało, że można było poczuć się naprawdę swobodnie.
Uważam, że taka forma zajęć była miłym ,,oderwaniem się” od codziennej, czasem monotonnej szkolnej rzeczywistości. Podczas nich mieliśmy możliwość zastanowienia się nad sobą, nad traktowaniem drugiego człowieka i nad naszą działalnością w mediach społecznościowych. Myślę, że można z każdej z dziewięciu prezentacji wysunąć pojedyncze wnioski, a najważniejsze
z nich to: być sobą, akceptować siebie i innych oraz śmiało wykorzystywać swoje wirtualne, organizatorskie umiejętności przede wszystkim w celu rozwijania się, ale także np. pomocy innym.
N.B.
